Vol verwachting klopt ons hart 🙂 .
Ja, ik weet het. Het is ‘hartje’ zomer. Maar toch. Hier bij ons thuis wat het de afgelopen dagen ‘vol verwachting klopt ons hart’.
Waarom?
Misschien heb je het al geraden. Einde van het schooljaar is in het zicht. En wat komt er dan? Juist. Schoolreisjes!
Nou heb ik drie kids maar de oudste zit in groep 8 en die doen niet maar aan schoolreisjes. Die gaan op kamp aan het begin van het jaar en dat is het dan. Dus die zijn nu als het goed is in een lege school druk aan het timmeren en verven als voorbereiding voor de musical. Nou doen ze volgens mij sowieso al niets anders dan voorbereiden op de musical de laatste weken maar dat terzijde. Zijn hart was in ieder geval niet vol verwachting.
Maar die van mijn meiden wel! De hele week. Schoolreisje! Gister. Allebei een vriendinnetje mee te spelen. Wat een kippenhok. Ook al zeggen ze het niet. En hebben ze het misschien zelf niet eens door. Maar het zit er. De spanning. De verwachtingen. Het borrelt. En dat komt er uit. Door gillend en giebelend meiden gedrag.
Gisteravond de tassen in gepakt. En er moest wat mee. De oudste gaat wadlopen. Onder andere. Dus naast al het standaard materiaal (lees snoep en drinken) extra schoenen, extra kleren, extra alles, regenjas voor het geval dat. En een vuilniszak natuurlijk. Voor de vieze brut. Ik zei nog gooi alles naar afloop maar weg, maar dat mag blijkbaar niet. Ze vond haar tas wat zwaar. Ja, vind je het gek….
De jongste gaat lekker naar de speeltuin. Maar ook die heeft een volle tas met extra kleren, regenjas en de hele mik mak.
Ze kwam in tranen uit bed. Want ze was wel een beetje zenuwachtig. Waarvoor dan? De bus!
Nou heb ik ze beiden net uitgezwaaid en zag ik haar braaf aan de hand van juf de bus in lopen en naast de juf gaan zitten. Dus die heeft in ieder geval voor haar zelf een veilig plekje geregeld.
Met alle andere vaders en moeders stonden we daar fanatiek onze kinderen uit te zwaaien. Niet dat ik een kind zag. Al die bussen hebben blijkbaar geblindeerde ramen. Dus je zag vaag wat gezichtjes maar wie nu bij wie hoorde? Dus maar fanatiek naar iedereen zwaaien dat je kind vanavond niet zegt: jij hebt niet gezwaaid mama!
En weet je wat ik me al zwaaiend realiseerde?
Hoe al die kinderen daar vol verwachting in die bussen zaten. Vol verwachting voor een geweldig dag.
En het zal ook een geweldige dag worden. Want dat verwachten ze!
En wij moeders waren ons de afgelopen dagen druk aan het maken over dingen als blijft het wel droog? Hoeveel extra kleren moeten ze mee? Straks hebben ze het te koud. Of te warm.
Terwijl het de meiden worst zal zijn. Regen of zonneschijn. Zij gaan met de bus. Naar het beloofde land. En het wordt geweldig!
En zo werkt het! Wat aandacht krijgt groeit. Waar focus je je je op? Dat de zon niet schijnt? Dat er zoveel mm regen is voorspelt? Of dat je met zijn allen een feestje gaat bouwen. Je de hele dag mag spelen in de speeltuin. Of lekker legitiem door de drek mag rollen op het wad?
En zo werkt het voor ons ook! Richt je aandacht op wat je wilt. Focus je op je doel. Doe wat nodig is. Doe wat je kan. Maar laat het dan los. Vertrouw! Dat het goed komt. Linksom of rechtsom. Misschien niet direct. Niet zoals je had verwacht. Zoals jij had gedacht of gehoopt. Maar anders. Misschien wel beter!
Laat je hart vol verwachting kloppen!
-XX-
Anke
Ps: Meer weten over hoe je kan verwachten? Vanuit vertrouwen. Vanuit je gevoel leven? Dat laat ik je zien in mijn nieuwste online training ‘Vertrouw op je gevoel en wordt je eigen leider!’. Een online workshop waarin ik je alle ins en outs laat zien van leven vanuit je gevoel. Wanneer? Over een kleine 2 weken. Volgende week weet ik meer en vertel ik je er alles over! Nieuwsgierig? Zet je op de wachtlijst en jij hoort er als eerste over! –
Pss: Het is mijn missie om een fijne plek op facebook te creëren waar jij jezelf kan zijn. Kan praten over je dromen en wensen. En het nemen van actie. Ook als je dit een beetje spannend vind. Elkaar te inspireren. En van elkaar te leren. Te ontdekken. Waar? De Kunst van Gelukkig Zijn facebook groep! Kom jij er ook bij?!
Psss: Op de foto zie je mijn jongste dochter, Lena. Haar zenuwen van haar af kleurend terwijl ze wachten tot ze naar de bus kunnen :).
