Ik weet nog dat ik, jaren geleden alweer, voor het eerst de film Shawshank redemption zag. Echt een super film! Heb hem ondertussen al een stuk of 10 keer gezien. (En ik zag laatst dat hij nu op Netflix staat dus…..).

Maar goed. In die film zegt Morgan Freeman op een gegeven moment:

Get busy living or get busy dying.

Of iets in die richting :).

En jaren geleden al. Drong die uitspraak in elke cel van mijn wezen binnen. Want dit is wat het is!

Get busy living or get busy dying!

Begin met leven of begin met doodgaan.
Begin met leven of begin met verwelken. Aftakelen. Verschrompelen.

Want dat is wat het is! Je kan niet stilstaan. Stilstaan is onmogelijk.

Ja. Natuurlijk. Je kan nu beginnen met lopen en na een paar minuten besluiten om even stil te staan :). Maar in de reis van je leven? Is stilstaan onmogelijk!

Want stilstaan? Is achteruitgaan!

In de natuur staat ook niets stil. Alles gaat in de cyclus van het leven. In het voorjaar komen de plantjes uit de grond. In de herfst sterven ze af. En die cyclus herhaalt zich elk jaar weer

Maar niets staat stil! Ook jij niet! Dat is in ieder geval niet de bedoeling.

Jij bent hier niet op aarde gekomen om stil te staan. Jij bent hier op aarde gekomen om te groeien. Jezelf te ontwikkelen. Te groeien naar de persoon die je voorbestemd bent om te zijn.

En op het moment dat je die groei afremt?

Omdat je bang bent. Je zorgen maakt. Twijfelt. Wat dan ook.

Dan ben je niet aan het stilstaan! Ook al denk je misschien van wel. Ook al lijkt het misschien van een afstandje van wel.

Maar je bent aan het doodgaan! Achteruit aan het gaan! Aan het verschrompelen. Aan het aftakelen.

Ik weet nog toen ik bij mijn laatste baan in loondienst begon. Ondertussen ook al weer 10 jaar geleden denk ik :). En hoe ik vol enthousiasme en passie was. Hoeveel zin ik er in had. Om mijn ding te gaan doen. Mensen te gaan helpen.

En hoe ik in die baan geconfronteerd werd met collega’s. Die daar al honderd jaar zaten. Honderd jaar hetzelfde werk deden. Niet veel enthousiasme en passie meer voelden. Geen puf meer hadden om te strijden voor de goede zaak. Het belang van je patiënten.

Want er veranderde toch niets.
Of het zou mijn tijd wel uitzitten.

Dat soort dingen kreeg ik te horen.

En ik weet nog dat ik dacht. Dat nooit! Zou wil ik nooit worden.

En toen ik 7 jaar later merkte dat ik wel zo aan het worden was wist ik niet hoe snel ik moest maken dat ik daar weg kwam :).

Want ik was daar aan het stilstaan. Net al zoveel collega’s met mij. Aan het stilstaan waren. Waren gestopt met groeien. Gestopt met ontwikkelen. En dus? Achteruit aan het gaan!

En dat is nog steeds mijn beste beslissing ooit geweest! Want nee. Het is niet altijd even makkelijk geweest de afgelopen 3 jaar. Ik ben heel wat hobbels en bobbels tegen gekomen. Maar één ding kan ik je met zekerheid zeggen.

Ik ben gegroeid!
Ik heb mezelf ontwikkeld!
Ik ben aan het leven!

En dat zie en voel ik in alles! Ik hoef alleen maar naar foto’s te kijken van 3 jaar geleden te kijken om me daarin te bevestigen. Want ik zie er nu beter uit dan toen :).

Maar hoe zit het met jou?
Ben jij nog aan het groeien? Of sta je stil? Ga je achteruit?
Ben je aan het leven? Voluit? Of ben je langzaam maar zeker aan het doodgaan? Aan het verschrompelen?

Het hoeft niet zo te zijn! Je kan op elk moment veranderen. Je kan op elk moment iets anders kiezen. En weer te beginnen met groeien.

Je kan op elk moment beslissen om te beginnen met leven!

-XX-

Anke