Is alleen perfect goed genoeg?
Is alleen perfect goed genoeg? Is perfectie de norm? Moet het tip top in orde zijn voordat we iets kunnen doen. Iets kunnen laten zien? Onszelf kunnen laten zien?
Moet je er klaar voor zijn? Of beter gezegd je er klaar voor voelen, voordat je kan gaan doen? Wat het is dat je werkelijk wilt? En de vraag is natuurlijk, wanneer ben je er dan klaar voor? Als je die en die opleiding hebt gedaan? Kinderen hebt gekregen? De kinderen naar school zijn? De kinderen weer van school zijn? Wanneer? Zo is er altijd wel wat natuurlijk.
Het is nooit het goede moment. Zeggen ze daarom niet: bij twijfel doen?! Dan kan je in ieder geval er achteraf geen spijt van hebben dat je het niet hebt gedaan.
Hoe kom ik hier nu bij? Nou, ik krijg steeds meer reacties op mijn blogs. Hartstikke leuk! Helemaal blij mee. Dat wil ik ook, laat dat duidelijk zijn. En de meeste reacties zijn ook super leuk. Hoe mensen zich herkennen in wat ik schrijf. Kijk, daar wat ik nu blij van.
Maar af en toe zit er ook een reactie bij die iets minder leuk is. Nou ja, minder leuk. Zo bedoel ik het niet eens. Laat ik het anders zeggen. Af en toe komt er een reactie voor bij dat ik misschien beter, voordat ik iets op het internet zet, de tekst nog een keer goed doorlees om zeker te weten dat er geen spelfouten in zitten. Want dat staat niet professioneel. Hmmm, dat dus.
Ok, wat doen we hier mee? Wat moeten we hiermee?
Vroeger kon ik me hier dus helemaal druk over gaan maken. O help, het is niet goed. Er staan fouten in. Ik ben niet goed. Ik doe het fout. O jee, o jee.
Maar nu niet meer. Nu ben ik er een stuk relaxter onder. Gelukkig maar.
Het grappige is ook, dit is precies het zelfde wat mijn moeder in het begin ook zei. Toen zei en mijn vader denk ik nog de enigen waren die mijn blogs lazen.
‘Anke, je schrijft super leuk, maar let een beetje op je spelling, want dat staat wat professioneler’.
En helemaal gelijk. Alle woorden correct gespeld (met een d toch? Klopt dit?) dat staat super professioneel. Dat betekent vast ook dat je super goed bent in wat je doet. Dat je gegarandeerd een succes wordt!
Nou, ik ben daar eigenlijk van afgestapt. Het staat goed, maar wat zegt het? Ik kan nu direct een paar mensen voor de geest halen die vroeger op school allemaal tienen scoorden, door alle opleidingen heen vlogen maar super veel moeite hadden om een baan vast te houden. Waarom? Niet omdat ze niet professioneel waren. Niet omdat ze niet wisten wat ze deden. Echt wel. Maar ze konden het gewoon niet communiceren. Hadden geen connectie met de mensen.
Ja, dan kan je nog zo professioneel zijn maar je hebt er niets aan.
Maar, ik dwaal af. Dat is niet het punt dat ik hier wel maken. Weet je, het maakt mij niet uit of mijn teksten grammaticaal perfect zijn of niet. Niet dat het me helemaal niets kan schelen. Als ik een rode streep onder een woord zie staan dan pas ik het woord echt aan. Maar het is niet het belangrijkste.
Waar het me wel om gaat? Om wat ik zeg! Om wat ik schrijf. Om de emotie, het gevoel dat er achter zit.
En ben ik dan echt zo belabberd in spelling? Nou, de d’s en t’s zijn nooit mijn sterkste kant geweest maar ik red me er heus wel mee.
Hoe het dan kan? Dat er taal fouten in mijn blogs staan? Nou, laat ik het maar eens eerlijk opbiechten: Omdat ik mijn teksten niet meer terug lees!
Wat?!
Ja, je leest het goed. Ik lees ze niet meer terug! Ik schrijf. Laat het uit me vloeien. Werp er nog een blik op of ik geen rode strepen van de spellingscontrole heb gemist (dat dan nog wel) en dan hop. Het internet op.
Waarom? Omdat, als ik het weer terug ga lezen ik ga twijfelen. Of ik het wel op de juiste manier heb gezegd. Of ik niets iets anders had moeten zeggen. Of het onderwerp wel goed was. Enzovoort, enzovoort. Je snapt het wel.
Iemand vroeg me laatst hoe het kan dat ik zoveel schrijf. Nou, dit is mijn geheim. Ik schrijf gewoon. Omdat ik het leuk vind. Omdat ik daar van houd. Ik laat de woorden gewoon uit me stromen.
En dan niet meer achterom kijken. Gewoon springen. Het op het wereld wijde web gooien. Want anders neemt je brein het over. Gaat die met je verhaal aan de haal en komt het er nooit zo uit als het bedoeld was.
En ja, dan is het misschien niet perfect. Maar wel goed.
En jij? Hoe zit het met jou? Lukt het jou om de teugels te laten vieren. Om perfectie los te laten zodat je in ieder geval gaat doen?
-XX-
Anke
Ps: Het is zover! We starten met een nieuwe ronde van ‘Vind je eigen zielenpad’! De online training over het vinden van je innerlijke stem, contact maken met je ziel en angsten en blokkades overwinnen. Zodat jij weet wat je hier op aarde te doen hebt en gaat doen! Dit is mijn meest transformerende programma al zeg ik het zelf. Het programma waarvan ik vind dat iedereen die worstelt met de vraag: wat is het dat ik wil, zou moeten doen!
Ik geloof namelijk dat alle antwoorden in jezelf zitten! Je hoeft niet ver te zoeken. Je hoeft niet moeilijk te doen. Jij weet wat je wilt! Echt! Ook al denk je nu misschien van niet. Het antwoord zit in je. Je ziel die weet! Het enige wat je hoeft te doen is contact maken met je ziel, de juiste vragen stellen en vertrouwen op de antwoorden die je krijgt!
Hoe je dit doet? Dat ga je dus ontdekken in de online training ‘Vind je eigen zielenpad’. We starten komende donderdag! 6 weken lang ontvang je elke week een module in je mailbox met informatie én opdrachten. Want je gaat echt aan de slag! Aan de slag om de verbinding met je innerlijke stem, je ziel te herstellen! Nieuw in deze ronde zijn de twee masterclass / Q&A sessie’s waarin ik je nog meer ga vertellen over het vinden van je eigen zielenpad en jij natuurlijk de gelegenheid hebt om al je vragen te stellen.
Ik heb er super veel zin in!
Als jij voelt dat je meer in je mars hebt. Dat je geboren bent voor meer! Meer passie, meer vrijheid, meer plezier. Maar vooral meer zingeving, meer betekenis en meer actie! Als jij voelt dat je de wereld meer te brengen hebt dan je niet laat zien. Maar gewoon nog net niet kan komen bij wat dat dan is. Dan is dit dé training voor jou!
