Wanneer ga jij doen wat je echt wilt?
Vanochtend had ik naar omstandigheden een redelijk relaxte ochtend. Ik bedoel, met 3 kinderen die op tijd op school moeten zijn is je idee van een relaxte ochtend toch heel anders dan het vroeger was. Maar vandaag ging het allemaal redelijk gemoedelijk. Geen gekrijs en geschreeuw (behalve dan tijdens het haren kammen, daar moeten ze toch eens iets op verzinnen). Geen grote ruzies. En om 10 voor 8 nog even gebruik maken van hun ‘10 minuten achter de tablet in de ochtend recht’ om daarna naar school te gaan. De oudste 2 op de fiets. Ik met Lena (inclusief gebroken been en rolstoel) in de auto.
Alles afgeleverd en hup weer terug naar huis. Lekker vroeg weer thuis de hele ochtend nog voor me. Heerlijk. Stap de kamer in, zal even een kopje thee voor mezelf zetten. Maar wat zie ik daar op het aanrecht liggen? Een brood bakje, een pakje melk en een beker drinken. Geen rugzak te bekennen. Is die handige zoon van mij met een rugzak met daarin zijn gymtas naar school vertrokken maar al zijn eten en drinken laten staan.
Dat wordt honger lijden :).
Hoe vaak ik wel niet heb gezegd: eerst al je taken afmaken (inclusief rugzak inpakken) en dan pas gaan spelen…. Komt wel mam. Doe ik straks wel mam. En meestal is dit ook zo. Als ik hem achter de broek zit. Maar vandaag zat ik hem dus niet achter de broek (want het was zo’n relaxte ochtend) en hupsakee, zijn proviand voor de dag staat dus nog thuis.
Want nu? Honger laten lijden of toch maar de hand over mijn hart halen en weer terug naar school om hem zijn eten en drinken te brengen?
Het zette me wel aan het denken. Want dit zijn natuurlijk wel situaties die je regelmatig tegenkomt. In het groot en in het klein.
Je wilt verandering. Je wilt meer tijd voor jezelf.
Maar ondertussen blijf je brandjes blussen in je gezin / werk / familie en kom je nog steeds niet aan jezelf toe. Je hebt je voorgenomen om te gaan sporten maar ja, je werk, de kinderen, het huishouden… Wanneer zou je in vredesnaam moeten gaan sporten? Je hebt eigenlijk geen zin meer in je baan en je zegt tegen jezelf dat je op zoek gaat naar wat anders. Maar ja, wat dan? En er moet toch geld verdient worden? En eigenlijk weet je ook niet zo goed wat je dan anders zou willen doen. Nou, eigenlijk heb je best wel een idee maar durf je niet te dromen dat dit werkelijkheid kan worden. Want daar is toch geen geld mee te verdienen? Of: kan ik dat dan wel? Ben ik wel goed genoeg? Wie wil nou horen wat ik te vertellen heb? Wie ben ik nou om te zeggen dat…?
Wie jij bent? Waardevol! Jij doet er toe! En ook jij mag, nee moet (!) gehoord worden!
En de enige manier om dit voor elkaar te krijgen is om gewoon te doen! Om de boel ‘de boel’ te laten en jezelf op nummer 1 te zetten. Dan maar een minder perfect schoon huis, mopperende kinderen omdat niet alles voor hen gedaan wordt, of een zus die opeens zelf een cadeautje voor moeders moet bedenken. Als jij niet beslist dat nu hét moment is om te gaan doen wat jij wilt…. Dan wordt het hem niet. Hét moment komt niet vanzelf naar je toe. Een ander zal je hét moment niet geven. Jij moet het pakken! Dus stop met het redden van anderen en begin met het redden van jezelf!
Wil je weten hoe ik het doe?
Hoe ik nu doe wat ik echt wil en een leven leef vol vrijheid, passie en plezier? Download dan mijn gratis ebook ‘de 7 sleutels voor een Magisch Leven’.
En wat ik met het eten en drinken van mijn zoon heb gedaan? Gebracht natuurlijk. Wel even aangeklopt in de klas en laten zijn dat ik er was. Hij had niet eens door dat hij alleen maar een gymtas in zijn rugzak had zitten. Dus dat was de grap van de dag in zijn klas J.
-XX- Anke
