Heb jij ook van die dagen?

Vanochtend werd ik wakker van de wekker van mijn man. Meestal slaap ik er wel doorheen maar vandaag helaas niet. Maar goed, ik hoef er nog niet af dus ik draai me nog lekker om. Ik hoor mijn oudste dochter Ella om kwart over 6 naar beneden tippelen en gezellig met haar vader kletsen. Ik weet niet wat het is maar Ella barst altijd van de energie. Zodra ze wakker is, dan is ze ook direct “aan”. En dat is vaak vroeg…. Dat heeft ze dus niet van mij. Maar goed, Ella is ook al 8 dus die redt zich wel beneden dus ik draai me nog maar een keer om. Een paar tellen later hoor ik het: mama, mama, maaaamaaaa!

Het is mijn jongste dochter, Lena. Diegene met het knal gele gips been. Ik strompel uit bed en ga bij haar kijken. Ze wil er af, want Ella is ook al beneden en dat wil zij ook. Ik probeer haar er nog aan te herinneren dat we gisteravond hadden afgesproken dat zij een beetje uit zou slapen en in bed zou blijven tot ik haar kwam halen. Lena barst nl niet van de energie dus ik weet nu al dat die aan het eind van de middag helemaal op en lekker humeurig zal zin. Ze is het er echter niet mee eens en produceert een bak herrie om haar standpunt duidelijk te maken. Ondertussen komt mijn man weer naar boven en die heeft het heldere idee om haar een boekje te geven zodat ze nog even in bed kan blijven lezen. Geweldig, dat ik dat zelf niet heb bedacht!

Lena nestelt zich met haar boekje weer in bed. Mijn man gaat naar zijn werk en ik begin ook maar aan mijn ochtendritueel. Nog een beetje na mopperend want wat doen die kinderen zo vroeg uit bed? De enige die een beetje verstandig is, is mijn zoon Kjell. Die zie je voor half 8 niet beneden. Trouwens, dat is niet helemaal meer waar. Sinds hij ’s ochtends 10 minuten op de tablet mag om zijn troepen op de juiste plek te zetten is hij veel eerder beneden. Hadden we eerder moeten bedenken.

In ieder geval, uiteindelijk is iedereen in schone kleren en met een volle maag op school afgeleverd en kan mijn dag beginnen. Ik stap het huis weer binnen met nog een beetje duf hoofd omdat de dag wat onrustig begon. En eigenlijk heb ik geen zin om wat te doen. Je kent dat gevoel vast wel.

Je hebt een hele to do list waarvan je weet dat hij gedaan moet worden maar je hebt er gewoon geen zin in.

En waarom zou ik? Ik werk nu toch thuis? Ik hoef toch niets?

Vroeger had ik me over gegeven aan dit gevoel.

Dan was ik waarschijnlijk op de bank achter de telefoon gekropen en wat lukraak rond gescrold. Een boek gaan lezen waar ik eigenlijk geen zin in had of op de tv gaan zappen en bij een programma blijven hangen wat me niet interesseerde. Zo’n dag is het nl. Een dag waar je gewoon even nergens, maar dan ook nergens, zin in hebt. Gevolg? Aan het eind van de dag ga je naar bed met het gevoel dat je een dag hebt verloren. Je voelt je waardeloos omdat je niet het gedaan wat je eigenlijk wilde, maar ja, je had er geen zin in.

Maar nu niet meer!

Ik heb geen zin om aan het eind van de dag te balen van de dingen die ik niet heb gedaan en dus geen stap dichter bij mijn doel ben gekomen. Dus ik doe het gewoon toch! Ik schrijf deze blog, ook al had ik geen idee waar ik het over zou hebben. En daarna ga ik ook gewoon doen wat ik wil doen. Ook al heb ik er geen zin in. Want ik weet dat aan het eind van deze dag ik me fan-tas-tisch ga voelen. Want dan heb ik het allemaal toch maar gedaan! Ik heb nu al zin in het eind van deze dag!

-XX- Anke

Ps: Wil jij weten hoe je je focus kan houden op het doen wat je wilt, ook als je er even geen zin in hebt? Download dan nu het ebook : de 7 sleutels naar een Magisch Levens en ontdekt hoe je krijgt wat je wilt.