DURF JIJ TE KIEZEN?
Durf jij te kiezen? Voor wat het is dat je wilt? De toekomst die je wilt? De richting die je op wilt gaan? En de consequenties die dat met zich mee kan brengen?
Durf jij te kiezen? Voor jezelf? En met die keuze tegelijkertijd afscheid nemen. Afscheid nemen van omstandigheden. Locaties. Werk. Maar bovenal, mensen!
Durf jij te kiezen?!
Vanwaar dit onderwerp? Mijn ervaring:
Gisteravond had ik een vergadering. Van een groepje van de kerk waar ik in zit. Nu ben ik niet meer zo heel actief in de kerk. In die zin dat we nog maar af en toe naar de kerk gaan. En dan ook meestal op de tweede zondag van de maand. Want dan is er kinderkerk :). Maar in dit groepje, commissie is het denk ik, zit ik dus nog wel.
Ooit voor gevraagd. Door de dominee. Toen hij langskwam om de doopdienst van onze jongste dochter te bespreken. Het zou maar voor een paar keer zijn. Dat is inmiddels 5 jaar geleden. En de commissie bestaat nog steeds. Zo gaan die dingen :).
Maar ik vind het ook leuk. We organiseren stilte uren en engelenavonden. Lekker buiten de geijkte paden dus. Daar houd ik wil van.
In ieder geval. Gister hadden we het even over ‘de kerk’. Over hoe ze in het proces zitten om van 3 kerken 1 te maken. 3 kerken samen te voegen naar 1. Want ja, iets met leeglopende kerken.
En het ging erover hoe lastig zo’n proces is. Hoe je een groep hebt die open staat voor verandering. En een groep die alles liever bij het oude houdt.
Hmmmm, dit klonk mij allemaal heel bekend. Is dit niet hoe de wereld er momenteel uitziet? Is dit niet waar die hele zwarte pieten discussie over gaat? Waar bepaalde politieke partijen telkens weer op terug komen?
Want uiteindelijk komt dit allemaal, of je het nu hebt over het kerkgebouw waar je op zondag naar toe gaat, hoe je het Sinterklaas feest viert, hoe je wilt dat Nederland eruit zit. Al dat soort dingen. Op een ding terug. En dat is IDENTITEIT.
Hoe zie jij je identiteit? Waar identificeer jij je mee?
Met het kerkgebouw waar je op zondagochtend naar toe gaat? Of waar je denkt dat dit kerkgebouw voor staat?
Met tradities als een Sinterklaas feest. Of wat voor traditie dan ook?
Met de baan die je hebt? Het werk dat je doet?
Met je functie in de maatschappij?
Waar identificeer jij je mee?
En wat doe je. Hoe reageer je. Als dat verandert? Je baan stopt. Tradities veranderen. Een kerkgebouw sluit. Je functie verandert. En er dus aan de stoelpoten van jouw identiteit wordt gezaagd?
Boos? Verdrietig? Vechten? Om te houden wat je kan houden?
Is dat niet wat er werkelijk aan de hand is?
En toen we het daar gisteravond zo over hadden. Ze ik tegen de rest van het groepje. Wat ik nu ook tegen jou ga zeggen.
Hoe jammer het is. Als mensen zich zo identificeren met hun rol. Of met omstandigheden. Met een gebouw. Een bepaalde manier van geloven. Met hun functie. Met een traditie.
Niet dat dit geen belangrijke dingen zijn. Niet dat deze dingen er niet toe doen. Natuurlijk wel.
Maar ze zijn niet wie je bent!
Jij bent niet je rol!
Jij bent niet je functie!
Je bent niet afhankelijk van een traditie.
Jij bent niet een kerkgebouw.
Dat is niet wie jij bent!
Jij bent veel meer dan dat! Veel meer! Grootser!
En hoe jammer is het dan, als je je met zoveel energie probeert vast te houden aan. Vast te houden aan oude waarden en overtuigingen. Vast te houden aan die dingen waarmee je jezelf identificeert. Daar zoveel energie, aandacht, focus en tijd aan besteed.
Terwijl je die energie ook zou kunnen besteden aan ontdekken wie het is dat je dan werkelijk bent! Je weer te identificeren met de ware jij!
Die jij die daar onder al die lagen zit! Onder al die rollen. Onder al die tradities. Daar zit je echte jij! De kern! Van waar het werkelijk omgaat!
Want jij bent meer dat wat je doet! Meer dan wat je de wereld laat zien! Meer dan waar je je tijd aan besteed!
Jij bent meer! En wordt het niet tijd. Om te kiezen. Te beslissen.
Waar het nu werkelijk over gaat.
En te gaan staan voor wie je werkelijk bent.
En los te laten wat je niet bent!
Want dat hoort erbij! Je kan het niet allebei hebben. Je kan niet van 2 walletjes eten.
Net zoals ‘de kerk’ moet kiezen wie zij nu is. En waar zij voor staat. En de mensen moeten kiezen of zij wel of niet bij deze kerk willen horen. Zal jij moeten kiezen wie jij nu werkelijk bent. Waar het voor jou werkelijk om gaat. Wie je nu werkelijk wilt zijn. Wat voor jou nu echt belangrijk is.
En daar voor staan.
En daar hoort ook loslaten bij. Loslaten in liefde. Loslaten in respect. En loslaten in acceptatie. Dat we de dingen anders zien.
Zodat we samen verder kunnen gaan. Naast elkaar. En iedereen zijn volle potentieel kan laten zien. Zijn volle potentieel kan ontwikkelen.
Zijn ware licht kan laten stralen!
En het leven kan leven waarvoor je hier gekomen bent! Bij de kern kan komen. Waar het werkelijk om gaat! In plaats van aan de oppervlakte te blijven kibbelen. En ja. Dat is soms spannend!
Maar het zal moeten gebeuren. Je zal moeten kiezen. Als je werkelijk een betekenisvol leven wilt leiden!
Als je voluit wilt leven. Magisch wilt Leven!
En dus. Hoe zit het jou? Ben jij bereid? Durf jij te kiezen? Voor de grootste versie van jezelf!
Voor het leven?!
-XX-
Anke