Waarin mag jij vertrouwen?

Heb jij dat ook? Dat je krampachtig probeert de wereld naar je hand te zetten? De dingen te laten gebeuren zoals jij wilt dat ze gaan gebeuren? En dus niet vertrouwt op de stroom van het leven?

Ik wel! Ik heb hier jaren mee geworsteld. En worstel er af en toe nog steeds wel mee. Ik was een controlefreak. Niet met alles gelukkig. De zorg van de kinderen kan ik gelukkig makkelijk aan mijn man over geven. Dan gaan ze maar eens met ongekamde haren de deur uit. Of met kleren die totaal niet bij elkaar passen. Met het huishouden heb ik het gelukkig ook niet. Helaas voor mijn man want ik laat hem rustig de wc boenen of een was draaien.

Denk ik dat ik het beter kan? Natuurlijk! Maar ik vind het niet belangrijk genoeg om me daar druk over te maken en kan daarin dus prima de controle los laten.

Waarin ik het wel heb? Met wat ik mijn leven wil bereiken bijvoorbeeld. Ik had het altijd perfect uit gestippeld. Als kind al. Ik heb bv de havo gedaan. In 5 havo kwam ik er achter dat ik Voeding en diëtetiek wilde studeren in Groningen. Daar had je scheikunde voor nodig en dat had ik niet in mijn pakket. Dus maakte in plan. Eerst een soort tussendoor op mijn middelbare school om scheikunde in te halen. Daarna naar Groningen om te studeren. Precies 4 jaar natuurlijk want onnodig tijd verspillen daar deed ik niet aan. En een paar weken voor mijn afstuderen begin ik al met solliciteren zodat ik al aan het werk was voordat ik officieel mijn diploma in de hand had.

Ik leefde van moment naar moment. Herken je dat? Dan dacht ik: als ik dit heb gedaan, dan….. zal ik gelukkig zijn. Of: als ik dit heb bereikt, dan…… zal er weer even rust komen en kan ik gaan genieten.

Totdat ik me dus op een gegeven moment realiseerde: ik ben helemaal niet aan het genieten! Ik leef niet maar ik overleef! Ik leefde van moment naar moment, ding naar ding, situatie naar situatie. In plaats van stil te staan bij waar je nu bent en daar van te genieten.

Nu ben ik een heel gedreven persoon en moest ik altijd heel veel van mezelf. Maar het kan ook anders. Het controlefreak zijn kan zich ook op een hele hippe manier uiten. Zoals bij vrienden van mij bijvoorbeeld. Die constant tussen het werk door aan het reizen zijn. Het ene gekke land naar het andere. Dat ik soms het idee heb dat het meer om het afvinken van landen op je bucketlist gaat dan werkelijk genieten van het moment zelf.

Wat is dit toch? Waarom denken we dat bewust ons leven een bepaalde kant op moeten sturen?

Omdat we geen vertrouwen hebben!

Waarin?

In onszelf. Onze innerlijke kracht. Maar ook in het Universum. God. Het Al. Hoe je het ook maar wilt noemen. Geen vertrouwen in het feit dat we gestuurd worden. Geen vertrouwen in het feit dat er een kracht is die ons leidt en die het beste met ons voor heeft. Geen vertrouwen in het feit dat als we ons hier door laten leiden, met de flow mee gaan, we op de plek terecht komen waar we willen zijn.

Ik geloof, ik weet, dat we hele krachtige wezens zijn. Ik geloof en weet dat we het leven kunnen creëren dat we willen. De kunst is echter om dit leven niet met je hoofd te willen gaan creëren. Dan gaat het namelijk altijd mis. Maar om dit leven met je hart te creëren. Met je gevoel. Te vertrouwen op de innerlijke leiding die je krijgt en daar blind op te varen. De weg te volgen die je opgestuurd wordt.

Dus, waar mag jij op vertrouwen?

-XX-

Anke

Ps: Ik heb een nieuw ebook gemaakt: De 5 vragen die je jezelf elke dag moet stellen – om het leven te creëren dat je wilt! Een gratis exemplaar grijp je hier!