Wat is jouw masker?
Wat is jouw masker? Waar verstop jij je achter? Waarin doe jij alsof? Laat je niet zien wie het is dat je werkelijk bent. Maar wie je denkt te moeten zijn?
Maskers. Gek is dat toch. Dat we ze dragen. Bewust of onbewust. We doen het allemaal denk ik.
En ook ik. Ik heb het jaren gedaan. Eerst onbewust. Later bewust. En nu heb ik ook vast nog wel mijn momenten. Dat ik een masker opzet. Al weet ik dat het minder en minder is. En ik meer en meer mezelf ben.
Want daar gaat het uiteindelijk om. Niet waar?
Jezelf zijn. Zijn wie het is dat je wilt zijn.
En omdat je denkt dat het niet mag. Denkt dat het niet kan.
Of omdat je geen idee hebt wie het is dat je bent. Of wie je wilt zijn.
Doe je alsof. Ben je wie je denkt dat je moet zijn. Niet omdat je die persoon wilt zijn. Maar omdat je denkt dat het moet. Zo hoort. Het slimste is om te doen.
En ook ik heb dat jaren gedaan. Met een masker rondgelopen. Mezelf anders voorgedaan dan ik was.
Niet dat ik me daar altijd van bewust was. Helemaal niet. Ik bedoel. Je leeft je leven nietwaar? En je gaat zo mee. In het ritme van hoe je denkt dat het hoort.
Naar school. Je best doen. Goede cijfers halen. Studeren. Een baan zoeken.
En als je dan eenmaal die baan hebt. Zorgen dat je een vast contract krijgt.
Omdat je denkt dat daar je veiligheid in zit. Daar je zekerheid in zit. Daar je geluk in zit.
En dus werk je hard. En doe je je best.
Je doet wat je denkt dat je moet doen. Je gedraagt je zoals je denkt dat je moet gedragen.
Maar ergens. Ondertussen. In dit hele proces. Ben je jezelf kwijt geraakt.
Jij!
Want wat is het nu dat jij wilt?
Wat is het nu waar jij van houdt?
Wie het is het dat jij werkelijk bent?
Je weet het niet meer!
En je voelt het. Je weet het. Maar wat doe je er aan?
En na een tijdje. Krijg je ook dat vaste contract. En je bent blij. En denkt nu is het goed!
Nu kan ik ontspannen. Nu kan ik leven en kan ik genieten.
Maar dat blijkt dan toch tegen te vallen. Want ja, er is altijd wel wat.
En dat werk? Die baan? Wat je eerst zo leuk vond? Waar je nog steeds ook best ok vindt?
Dat blijkt toch ook zo zijn mindere kanten te hebben.
Maar ja, wat moet je dan? Want ondertussen heb je een huis, een gezin, vaste lasten. Weet ik het allemaal wat.
En zit je vast. Muurvast.
Voor je gevoel dan!
En die rol? Dat masker? Dat voelt ondertussen zo echt. Dat je bijna denkt dat je het bent, dat je je masker bent. Dat je de rol, die je al jaren en jaren speelt, bent.
Maar je bent het niet! En je weet het!
Want ergens. Af en toe. Op een helder moment. Komt dat inzicht. Dat besef. Dat gevoel. Naar boven.
Dat dit niet is wie je werkelijk bent.
Dat dit niet is zoals je wilt leven.
Dat je doet alsof!
Maar ja. Wat dan wel?
Wie dan? Wat dan? En hoe dan?
Zo was het voor mij. Jaren. In die baan. Banen. Waar ik altijd met plezier aan ben begonnen. Vol goede moed. Vol passie ook!
Maar toch was het het niet.
Waarom niet?
Omdat ik er mezelf niet in kwijt kon! Niet mijn werkelijk zelf!
De zelf die ik de wereld liet zijn. De rol die ik speelde. Het masker dat ik had op gezet.
Kon ik er prima in kwijt.
En niet dat het helemaal nep was. Niet dat ik die persoon helemaal niet was.
Natuurlijk niet. Ik was het ook.
Maar niet helemaal!
Een belangrijk deel van mijzelf liet ik niet zien! Wat daar onder zat.
Het verlangen naar meer vrijheid, meer passie, meer plezier. En bovenal meer zingeving! Liet ik niet zien.
En toch wist ik. Voelde ik. Dat er meer moest zijn. Dat er meer was!
Dan dit! Dan dit leven!
Hoe ik dit wist?
Geen idee. Ik wist het gewoon!
En dit is de beste soort weten! Vind je ook niet?
Het weten omdat je weet! Dat is het weten dat van binnen komt.
Uit je ziel!
Het weten wat echt is! Wat waar is!
En dan terug naar de vraag. De hoe dan? Maar hoe dan? Hoe zet je dat masker af? Hoe kan je worden wie je werkelijk bent?
En leven zoals je wilt leven?
Het begint bij erkennen. En herkennen. Hoe het is.
En dan beslissen.
BESLISSEN!
Dat je dit niet langer wilt.
En dan weer BESLISSEN!
Hoe je het dan wel wilt.
En dan nog een keer BESLISSEN.
Dat je gaat voor wat het is dat je wel wilt!
Ja, beslissen is een cruciaal onderdeel in het proces 
.
En dan? Dan doen! Gewoon doen!
Je masker afleggen. Stoppen met een rol spelen!
En gewoon zijn!
En. Daar komt ‘ie nog een keer.
BESLISSEN. Dat dit goed genoeg is! Dat jij goed genoeg bent. Als je gewoon bent!
En VERTROUWEN!
Vertrouwen. Dat het goed komt! Altijd! Dat er voor je gezorgd wordt!
Dat als jij leeft vanuit zijn. Leeft wie je bent.
EN JE HART VOLGT!
Je altijd op die plek komt waar je wezen moet!
En er dus geen reden is om je zorgen te maken!
Om wat dan ook!
Dus. Wat houdt je tegen? BESLIS! Nu! Dat je je masker af legt. Stopt met het spelen van een rol.
En echt wordt! Jezelf wordt!
En leeft! Zoals je wilt leven! Zoals je bent voorbestemt te leven!
-XX-
Anke
De Kunst van Gelukkig zijn
Klaar om de leiding over je eigen leven te nemen en bewust het leven te creëren dat je wilt? Download dan hier mijn gratis ebook: de 5 vragen die jezelf elke dag moet stellen om het leven te creëren dat je wilt!
