Ik stop ermee! Ik ben er klaar mee! Het is genoeg geweest! Over en uit! Met wat? Met mezelf klein houden. Mezelf naar beneden halen. Met twijfelen. Aan mezelf. Aan wat ik de wereld te bieden heb.

Hoe ik hierbij kom? Nou, dit gaat over gisteren. Maandagochtend. Ik had afgesproken met een oud-collega en nu dus vriendin 🙂 Gewoon, gezellig even bij praten. We hadden in eerste instantie bij haar thuis afgesproken. Zo doen we het meestal. De ene keer bij mij, de andere keer bij haar. Maar nu had ik zo’n gevoel, dat wil ik niet. Gewoon, in huis zitten. Ik wil ergens naar toe. Geen idee waar. Maar gewoon ergens naar toe. Ergens zitten met een lekker kopje thee.

Zondagmiddag spraken we elkaar nog even. Je weet wel, hoe laat en zo. En toen raakten we natuurlijk ook weer gelijk aan de klets. Eigenlijk moet je, als je met iemand afspreekt die je al weer een tijdje niet gezien hebt, niet gaan bellen. Want voor je het weet heb je alles al weer besproken. Maar in ieder geval. Ik zei tegen haar, zullen we ergens naar toe gaan? Maakt me niet uit waar. Gewoon, beetje dat luxe gevoel van niet thuis zitten maar uit te zijn.

Ik bedoel, als ondernemer die vanuit huis werkt met ook nog een paar kinderen zit je de hele dag al thuis. Met uitzonderingen van al die momenten op de middag dat je je kinderen overal en nergens naar toe moet brengen, maar die geven je nou niet dat uit gevoel. Ze was helemaal voor en kwam met het idee om naar Grou te gaan. Voor iedereen die niet uit Friesland komt, Grou is een klein dorpje bij Leeuwarden met veel water.

Dus wij hadden ons gisterochtend in het Theehuis geïnstalleerd. En het was net zo leuk als het klinkt! Aan het water. Het waaide flink maar wij zaten buiten in de zon heerlijk achter die glazen schermen thee (voor haar dan koffie) te drinken en te kletsen. En toen kwam het dus ter sprake. Het klein houden. Het twijfelen. Want we waren zo aan het kletsen over waar we mee bezig zijn, welke plannen we hebben. En toen zei ik het dus. Dat ik me onzeker voelde. Twijfelde. Aan mezelf. Aan de wereld. Of de wereld, de mensen. Jullie dus. Me wel willen.

Ik vertelde dat ik die ochtend de mail er uit had gestuurd om te vertellen over mijn nieuwste online training ‘Intuïtieve ontwikkeling’. Hoe het een idee was dat zomaar bij me binnen was gekomen. Zo goed voelde dat ik wist dat ik wat mee moest. Daar ook enthousiast mee aan de gang ben gegaan. De opzet voor het programma heb gemaakt. Dat moeiteloos uit mij stroomde. De salespagina heb geschreven. Die regelrecht uit mijn hart kwam.

En nu, nu was het dus live. Voor de hele wereld om te zien. En twijfelde ik. Of het echt wel een goed idee was. Of ik wel de juiste persoon ben om dit te doen. Of mensen hier wel op zitten te wachten.

Of te wel: ik was weer even aan het twijfelen aan mezelf. Wie ben ik….. Je kent het riedeltje vast wel. En ik zei tegen haar: ik ben hier zo klaar mee! Zo klaar mee om me zo te voelen. Elke keer als je wat nieuws doet. Herken je dat? Dat je zelf je grootste sta in de weg bent? Zelfs je allergrootste saboteur? Niet letterlijk natuurlijk. Maar je gedachten. Je overtuigingen. Die zo ingesleten zitten dat het lijkt alsof je dwars door het hout moet schuren om het er weer weg te krijgen. Dat het lijkt alsof er niets van jou overblijft als die oude gedachten, overtuigingen, angsten eindelijk verdwenen zijn.

Want, en dat is natuurlijk de hamvraag (!), wie ben jij als je niet bang bent? Wie ben jij als je niet twijfelt? Als je gewoon doet? Wat je hart je ingeeft? Wat je voelt dat je moet doen? Je innerlijke leiding volgt?

Stap voor stap vooruit gaat. Richting je levensdoel. Je bestemming. Datgene waarvan je tot in je tenen voelt dat je moet doen. Wie ben je dan? Een leider? Krachtig? Gedreven? Gefocust? Super woman? Wonder woman?! Of misschien wel allemaal? Zo voel ik het namelijk. Ik ben het allemaal! En jij waarschijnlijk ook! Krachtig! Bedreven! Gefocust! Een leider! In staat om wonderen te creëren! Te doen wat ik wil! Impact te hebben! Op de wereld. Er toe doen! Een verschil maken!

In staat om het leven te creëren wat ik wil!

En weet je, dat is zo’n sterk gevoel. Dat het me soms gewoon een beetje bang maakt. En ik in die oude gedachten schiet als, wie ben ik. En kan ik dat wel. En mag ik dat wel. En dan begin ik te twijfelen. Aan mezelf. Aan alles. Wat ik dan doen? Word ik dan boos op mezelf? Gefrustreerd? Hard? Ga ik dan nog een stapje harder werken?

Nee! Niet meer in ieder geval. Vroeger wel hoor! Dan kon ik hierdoor in zak en as raken. Was ik eerst weer een paar dagen down. Voelde ik me rot. Onzeker. Al die dingen. Maar nu niet meer. Wat ik gister heb gedaan?

Het enige wat je kan doen:

1) Je angsten en onzekerheden in de ogen kijken en accepteren. Voor wat het is. Iets ouds. Iets van het kind in jou. Van vroeger.

2) Liefde sturen. Houden van dat kleine meisje in je. Houden van je angsten en onzekerheden. Ze willen je iets laten zien. Ze zijn hier om je te helpen. In mijn geval om door te zetten. Door te gaan. Hoe dan ook.

3) Er om lachen! In de zin van: ach, daar heb je hem weer! Die oude angst. Ben je er ook nog? Prima. Je mag mee gaan. Maar ik ga niet naar je luisteren. Ik laat me niet stoppen. Ik doe wat ik wil doen. Wat ik voel dat ik moet doen!

4) Actie nemen. Gewoon doorgaan. Doen.
Want weet je wat het is? Die oude angsten en onzekerheden. Zullen nooit echt weg gaan. Nooit echt verdwijnen. Altijd wel weer op de een of andere manier de kop op steken. Dus wat ik hierboven zei. Over ik stop er mee. Me zo te voelen. Me angstig en onzeker te voelen. Dat is niet waar het werkelijk om gaat. Waar het werkelijk om gaat is om te stoppen je te laten beheersen door je emoties. Je te laten beheersen door je angsten en onzekerheden. Je te laten tegen houden door je angsten en onzekerheden. Je te laten stoppen.

Dus, dan is de hamvraag: laat jij je stoppen?

-XX-
Anke

Ps: Wil jij er ook mee stoppen? Je te laten beheersen door je emoties? Gek te worden van je angsten en onzekerheden. En niet te durven doen? Wat je echt wilt? Wat je ergens diep van binnen voelt dat je moet doen? Al is het alleen maar het gevoel dat je niet op de goede weg zit. En weet je nog niet precies wat wel. Toch voel je, weet je, dat er meer is dan dit.

Ben je er ook zo klaar mee? Om te leven vanuit je hoofd! Voel je dat het tijd is om de verbinding te maken. Verbinding met je gevoel. Met je hart. Met je intuïtie. Maar vraag je jezelf af: hoe doe ik dat? Hoe maak ik die verbinding? Hoe kan ik weer gaan leven vanuit mijn hart? Hoe kan ik mijn leven weer makkelijk laten zijn. Relaxt. Vanuit flow?

Dat en meer ga je ontdekken in mijn nieuwste online training: Intuïtieve ontwikkeling

Waarin je je gaat verbinden met je gevoel, je intuïtie. Zodat je jezelf durft over te geven aan het leven en vanuit je hat gaat leven!

Aan het einde van deze 6 weken heb jij je intuïtieve vermogens optimaal ontwikkeld! Durf je te voelen. En in te voelen! Te vertrouwen. Te doen. Wat je intuïtie je ingeeft. Weet jij altijd wat het is dat je mag doen. Welke volgende stap je mag zetten. Haal je alle antwoorden uit jezelf. Gemakkelijk en moeiteloos. Leef jij vanuit flow. Gemakkelijk. Moeiteloos. Vertrouw jij op jezelf. Op je eigen innerlijke kracht.

Ben jij je eigen leider. En laat je het leven weer leuk zijn!
Gemakkelijk en moeiteloos!
Zodat jij het leven kan leven waarvoor je bestemd bent!

Hoe gaat dit er uit zien?
6 weken lang. Jij en ik. Online. Met video’s, pdf’s, webinars. De hele mik mak .

Wanneer gaan we los? Vrijdag 15 september! Deze week dus al! Elke week ontvang je een training (video, pdf’s en opdrachten) in je mailbox. Toegang tot de besloten Facebook groep waarin ik actief aanwezig zal zijn en je me al je vragen kan stellen. En 2x een live online groepstraining / webinar waarvan je uiteraard de opnames toegestuurd krijgt!

Doe je mee?! Vertel me meer!